Tam adı Ayşe Didem Uslu. 19 Haziran 1954’te Huriye Gönül Hanım ile M. Sabih Battalgazi’nin kızı olarak Ankara'da doğdu. ABD, San Fransisco'da başladığı ilköğretimin ardından 1971 yılında TED Ankara Koleji’ni bitirdi. Hacettepe Üniversitesi, İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümününden 1976 yılında mezun oldu. Ankara Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi ve Hollanda'nın Leiden Üniversitesinde başladığı doktora çalışmalarını Dokuz Eylül Üniversitesi’nde noktaladı. Aynı üniversitenin Batı Dilleri ve Edebiyatları Bölümü’nde 1995 yılında doçent, 2001 yılında profesör olduktan sonra Bölüm Başkanı ve Anabilim Dalı Başkanı olarak görev yaparak 2006 yılında kendi isteğiyle emekli olup İstanbul'a taşındı. Yirmi yedi yıl boyunca Hacettepe Üniversitesi ve Dokuz Eylül Üniversitesi’nde çalıştı, İstanbul Beykent Üniversitesi’nde İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölüm Başkanlığı yaptı. Üniversitelerdeki edebiyat hocalığı sırasında, mitoloji, klasik Batı edebiyatı, kompozisyon yazma, Batı tiyatrosu, Amerikan tarihi ve tiyatrosu, Türk/İngiliz/Amerikan romanı, edebiyat eleştirisi, yaratıcı yazarlık, tez yazma ve çeviri gibi pek çok ders verdi. Yurtiçi ve yurtdışındaki çeşitli konferanslarda bildiriler sundu, öykülerini çeşitli dergilerde yayımladı. İlk öyküsü "Üç Fotoğrafta Yaşam," 1990 yılında In Vivo dergisinde yayımlandı. Öykü ve yazılarını Argos, Adam Sanat, İnsancıl, Gösteri ve Milliyet Sanat dergilerinde yayımladı.

Yapısalcılık, göstergebilim ve feminizm akımlarına yakınlık duyduğunu belirten Uslu, 1992 Haldun Taner Öykü Ödülü’nü aldığı öykülerinin de içinde bulunduğu Tutkulu Bir İstanbul Üçlemesi adlı öykü kitabını 1992'de, 1998 yılında Orhan Kemal Öykü Ödülü’nü aldığı Geçip Gitti Göçmen Kuşlar adındaki ikinci öykü kitabını ise 1997’de yayımladı. Sevgi Tutsağı başlıklı üçüncü öykü kitabıyla Zamanın Ötesinde Buluşma adlı 2004 İnkilap Kitabevi Roman Yarışması’nda mansiyon ödülü almış olan romanı 2005 yılında yayımlandı. Didem Uslu'nun yazdığı ve editörlüğünü yaptığı akademik eserleri şunlardır: Onların Özgür Zencileri Vardır (1998), Morrison'un Romanlarında Afrikalı-Amerikalıların Sorunsalı (1995), Amerikan Tiyatrosunda Düşler (2006), Amerikan Tiyatro Oyunları, Yazarları, Evreler ve Akımlar (2001), 20. Yüzyıl Amerikan Edebiyatında Kadın (1999), Amerikan Tiyatrosu, Kadın Oyun Yazarlarına Eleştirel Bir Yaklaşım (2002) ile Amerikan Tiyatrosu, Kadın Oyun Yazarlarından Çeviriler (2002). İngilizcenin yanı sıra, Almanca ve Hollandaca bilen ve Arap alfabesiyle yazılmış Osmanlıca metin okuyabilen Uslu, evli ve iki erkek çocuk annesidir. Edebiyatçılar Derneği, Amerikan Etüdleri Derneği, Eleştiri ve Dilbilim Derneği (PALA; İngiltere) üyesi.

2006 yılında basılan Beyaz Martının Son Düşü adlı öykü kitabında hayatın her kesiminden öyküler sunan Uslu, kimi zaman yıllardır Almanya’da yaşayan göçmen Türkleri, kimi zaman töre cinayetlerini, kimi zamansa büyük kentlerde yaşayan azınlıkları öykülerine taşır. Toplumun çeşitli kesimlerinden gerçekçi kesitler sunduğu öykülerini gerçekçi bir üslupla aktarır. Fakirlik, uzaktaki çocuklara duyulan hasret, yaşlılık, geçmişte açılan ve hiç unutulmayan yaralar gibi temalar öykülerini şekillendirir. Beyaz Martının Son Düşü adlı kitabının en dikkat çekici öyküsü "Sevgi Tutsağı"dır. Burada, yıllar önce aşık olduğu kızın evlenmeden hamile kalarak kendisi asmasını hiçbir zaman unutamamış Muhsin Bey’in öyküsünü anlatır. Beyaz Martının Son Düşü adlı öyküsünde ise yıllarca pilotluk yapmış bir kadının hayatı ve yaşlılığından kesitler sunar. Aynı yıl basılan Zamanın Ötesinde Buluşma adlı romanı ise Avusturya’daki eski bir şatoda bir araya gelen edebiyat profesörlerinin zamanın ve kültürün ötesinde edebiyatla buluşmalarını konu edinir. Uslu metinlerinde gerçekçi üslubu ve çeşitli karakter seçimleriyle dikkat çeker.

Language Turkish