Yazarın asıl adı Yüksel Şenler‟dir. 29 Mayıs 1938 Kayseri doğumludur. Gazete yazılarında Şûle ve Ayşe Tahsin imzalarını kullanmıştır. Ümran Mihriban Hanım ile kimya teknisyeni Tahsin Şenler‟in kızıdır (Tanzimat’tan Bugüne Edebiyatçılar Ansiklopedisi 795). Şûle Yüksel Şenler, ''Moral Dünyası'' dergisinde yeralan, Abdullah Arıdoru ile yaptığı söyleşide, ailesinin “modern” ve tahsilli bir yapıda olduğunu söyler. Ortaokulu ikinci sınıfta terk etmistir. 1962'de Adalet Partisi Gençlik Kolları Edebiyat ve Kültür başkanlığı, 1978'de İdealist Hanımlar Derneği başkanlığı yaparak yurt çapında çesitli konferanslar verdi. 1969'da ''Seher Vakti'' dergisini çıkarttı. Bâbıâlide Sabah (1966), Yeni İstiklâl gazetelerinde kadın sayfaları hazırladı. Bugün, Millî Gazete ve Zaman gazetelerinde köşe yazıları yazdı.

1968-71'de yazı ve konferanslarıyla ilgili olarak hakkında açılan davalardan beraat etti; 1971'de Cumhurbaşkanı'na hakaretten 13 ay hapse mahkûm oldu ve hapis yattı (Tanzimat’tan Bugüne… 795). 16 Haziran 2002 tarihli Zaman gazetesinde Nuriye Akman, Şûle Yüksel Şenler'le yaptığı “Şûle Yüksel Şenler: Sevdiği insanla kaçana kahraman diyorum” başlıklı röportajdan evvel yazar hakkında verdigi bilgilere şu sözlerle başlar: “68'lerde fırtına gibi Türkiye'nin gündemine giren Şûle Yüksel Şenler, kendini hep "huzurlu bir cemiyet içinde çırpınan" bir idealist olarak tanımladı”. Türkiye'yi “ayağa kaldıran” konferansları verirken “şulebaş” adı verilen tesettür de hızla yaygınlaşmaya başlamıştı. Cumhurbaşkanı Cevdet Sunay bir mesajında “sokaklardaki kapalı hanımların öncüleri cezalarını göreceklerdir” deyince, Şûle Yüksel açık bir mektup yazarak, Cevdet Sunay'ın Allah'tan ve milletten özür dilemesini istedi. Bunun üzerine Cumhurbaşkanı'na hakaretten tutuklanan Şenler, Cevdet Sunay'ın yazar için çıkardığı özel affı reddederek 13 ay hapis yattı. Affı reddetmesinin nedenini ise yazar söyle açıklıyordu: “Cumhurbaşkanının affıyla kapıdan çıkıp, başım önümde eğik gezmek istemiyorum” (Aktaran Akman). İlk yazısı 1961'de haftalık ''Kadın'' gazetesinde çıkan Şenler yazı hayatını Mektup ve Vahdet dergilerinde sürdürdü. Satış rekorları kıran ''Huzur Sokağı'' romanı 1970 yılında Birleşen Yollar adıyla Yücel Çakmaklı tarafından sinemaya uyarlandı(Tanzimat’tan Bugüne… 795). Yazar Huzur Sokağı romanını yazmadan çok önce bu kitabı bir film senaryosu olarak kaleme almıştır. Daha sonra Bugün gazetesinde tefrika edildi ve 1971 yılında Nur yayınları tarafından yayımlandı.

Yazarın Huzur Sokağı romanı dışında, diğerleri düşünce yazıları olmak üzere, 12 kitabı bulunmaktadır. Şenler, halen İstanbul'da yasamaktadır. 1968 yılında Şule Yüksel Şenler'le başlayan, Hekimoğlu İsmail ile devam eden “yesil aşk romanları” 70'li yıllardan itibaren çoğalmış ve popülerleşmiştir. Radikal gazetesinde yayımlanan Sebnem Aksoy ve Pervin Kaplan'ın “Yeşil Aşk Bestseller” başlıklı seri yazılarında, Şule Yüksel Şenler'in ''Huzur Sokağı'' adlı romanının İslami kesimde bir dönüm noktası oldugu söyleniyor (17). “Huzur Sokağı'nın ardından artık bu kesimin yazarları "aşk"ı yalnızca Tanrı'ya duyulan aşk‟ olarak görmekten vazgeçip, "bedensel aşk" olarak da işledi” (17). Şenler'in “aşk” romanı, okuyucu tarafından ilgiyle karşılaşınca 70'li yıllardan itibaren bu tür romanlar kaleme alınmaya başlandı ve “en az beğenileni bile 9-10 baskı[ya]” ulaştı ''Huzur Sokağı'' ise 2004 yılında seksen beşinci baskısını yaptı. Huzur Sokağı'nda kahramanların ideolojisi hakkında en ufak bir şüphe duymayız. Okuyucunun anlamlandırması ya da yorumlaması gereken ipuçları yoktur. Romanda iyiler müslüman, kötülerse yazar tarafından müslüman sayılmayanlardır. Huzur Sokağı'nın bütün sakinleri iyidirler, sokakta yaşayanların önceden belirlenmemiş, fakat uygulanan çeşitli görevleri vardır. Kimi çocuklarla, kimi hayvanlarla ilgilenir. İyi ve kötü karşıtlığı içinde şekillenen romanda, mahalle imamı “nur yüzlü” (7) olarak nitelenir. İyilerin yaşadıgı bu sokaktan, kötüler yani “mini etekli genç kızlar” ve “serseri kılıklı zamane gençleri” (44) geçemez. Müslümanların karsısına konumlanan bu “ötekiler” ve “öteki”lerin müslümanlaştırılması amacı, romanın temel hedefidir. Romanın dikkat çeken ögelerinden biri de, metinde yer alan mesajların, hatta kişi ve kurumlara yapılan hakaretlerin çok açık oluşudur. Feyzâ'nın kızı Hilâl okula başladığında müslüman öznenin karsısına “öteki” olarak Kemalist cumhuriyetin yapılarından biri olan millî eğitim ve Kemalist öğretmenler çıkar. Bu noktada öğretmenler aracılığıyla müslümanların karşısında yer alan bu kadronun mimarı olarak görünen Hasan Âli Yücel'e karsı bir söylem oluşur: – Canım kardesim, dedi…Hasan Âli Yücel gibi bir maneviyat düşmanının vaktiyle yetiştirmis olduğu bir eğitim kadrosundan, Eğitim Enstitüleri adı altında bir ahlâksızlık ve dinsizlik yuvasından, bundan daha fevkalade şahıslar, idareciler ve öğreticiler yetişmesini ummak dogru olmasa gerek. Bunlar yetişmis oldukları zihniyet icabı mazur görülmesi icabeden ve ne yazık ki idare etmek mecburiyetinde olduğumuz kimselerdir. (305)

Yazar bu sözleri bir öğretmene söyleterek savını güçlendirmektedir. Romanda ayrıca, kadınla erkek arasındaki ilişkinin nasıl olacagı, müslüman erkeğin nasıl davranacağı, müslüman düğünlerinin nasıl yapılması gerektigi, müslüman bir kızın nasıl yetiştirileceği ve müslüman bir kadının başını nasıl bağlaması gerektiği de anlatılmıştır.

Yazar hakkında, okurlarından ve hayranlarından olan Demet Tezcan tarafından, ''Bir Çığır Öyküsü: Şule Yüksel Şenler'' adlı bir biyografi hazırlamıştır. Biyografide Şenler'in edebi kimliğinin yanı sıra siyasi olarak oynadığı role de epey yer ayrılmıştır. “Kadın” oluşunun etkisinden ziyade, “müslüman kadın” oluşunun önemine atıf kitap boyunca hissedilir. “Müslüman kadınların” çektiği sıkıntılar, ideolojileri nedeniyle yaşadıkları Şenlerin yaşamı özelinde anlatılır; bu esnada Şenler'in “çileli” yaşamı efsaneleşir. Müslüman kadın yazarlar içinde biyografisi yazılan nadir yazarlardan biri olan Şenler'in her türlü öncü rolü, bu çalışmayı açıklamaktadır. '

Language Turkish